sebenar-benar ubat

aku terlupa mengambil ubatku tatkala asyik mengingat kebaikanmu. sungguh Tuan memiliki peribadi yang sangat indah menawan hati. sebenar-benar ubat itu ialah Tuan. hamba tak berhajat kepada ubat lain selain Tuan. Tuanlah pengubat derita hamba zahir batin. ubatilah hamba... Ilaahii anta maqsuudii wa ridhaaka matluubii aatinii mahabbataka wa ma'rifataka... amin...